Wieża Eiffla jest najbardziej znanym obiektem architektonicznym w Paryży, rozpoznawana również jako symbol Francji. Jest najwyższą budowlą w Paryżu i piątą co do wysokości we Francji.
"Dama Paryża" , bo tak mówia o niej Francuzi stoi w centrum miasta, nad Sekwaną, u północno-zachodniego krańca Pola Marsowego.
Wieżę zbudowano specjalnie na paryską Wystawę Światową w 1889 r.. Miała zademonstrować poziom wiedzy inżynierskiej i możliwości techniczne epoki, być symbolem ówczesnej potęgi gospodarczej i naukowo-technicznej Francji. Po 20 latach wieża miała być rozebrana. Gustaw Eiffel nie chciał do tego dopuścić. Postanowił przekazać ją nauce. Założył na wieży laboratorium aerodynamiczne, laboratorium meteorologiczne. Jednak dopiero udane eksperymenty z umieszczonym na szczycie wieży telegrafem ocaliły wieżę i odstąpiono od jej demontażu. Jej wysokość zmienia się o 18 cm w zależności od temperatury. Pod wpływem wiatru wieża kołysze się na 6-7 cm. Cała konstrukcja wieży składa się z 18 038 części metalowych i około 2,5 mln nitów, jej całkowita masa, razem z betonowymi filarami wynosi około 10 000 ton. Nacisk wieży na podłoże wynosi 4,5 ton/m².
Konstrukcja wsparta jest na czterech trapezoidalnych podstawach o boku 25 m każdy. Na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m znajdują się tarasy widokowe. Zajmuje obszar o boku 125 m. Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni.W latach 1980-1985, została przeprowadzona renowacja, w wyniku której straciła na wadze 1 343 tony. Również wtedy zamocowano na wieży nowe oświetlenie składające się z 352 reflektorów, każdy po 1000 W, oświetlających wieżę w nocy. Oświetlenie zamontowane na samej wieży umożliwia zmienianie jej wyglądu po zmroku. Jest to czynione w okresie świąt państwowych i Nowego Roku. Wieża bywa przyozdabiana małymi lampkami lub podświetlana we francuskie barwy państwowe. Co siedem lat, aby zapobiec korozji, wieża jest malowana, a do tego celu zużywa się 50-60 ton farby.
Wieża Eiffla utrzymywała status najwyższej budowli świata przez 40 lat, aż do 1929 roku, gdy w Nowym Jorku wzniesiono Chrysler Building.
Pierwszy i drugi poziom są dostępne schodami i windami. Trzeci poziom jest dostępny tylko windą.Od 30 czerwca 2008 roku na 2 miesiące w związku z objęciem przez Francję prezydencji Unii Europejskiej, Wieża Eiffla przybrała barwy flagi Unii Europejskiej.
Konstrukcja wsparta jest na czterech trapezoidalnych podstawach o boku 25 m każdy. Na wysokościach 57 m, 115 m i 275 m znajdują się tarasy widokowe. Zajmuje obszar o boku 125 m. Na sam szczyt wieży prowadzi 1665 stopni.W latach 1980-1985, została przeprowadzona renowacja, w wyniku której straciła na wadze 1 343 tony. Również wtedy zamocowano na wieży nowe oświetlenie składające się z 352 reflektorów, każdy po 1000 W, oświetlających wieżę w nocy. Oświetlenie zamontowane na samej wieży umożliwia zmienianie jej wyglądu po zmroku. Jest to czynione w okresie świąt państwowych i Nowego Roku. Wieża bywa przyozdabiana małymi lampkami lub podświetlana we francuskie barwy państwowe. Co siedem lat, aby zapobiec korozji, wieża jest malowana, a do tego celu zużywa się 50-60 ton farby.
Wieża Eiffla utrzymywała status najwyższej budowli świata przez 40 lat, aż do 1929 roku, gdy w Nowym Jorku wzniesiono Chrysler Building.
Pierwszy i drugi poziom są dostępne schodami i windami. Trzeci poziom jest dostępny tylko windą.Od 30 czerwca 2008 roku na 2 miesiące w związku z objęciem przez Francję prezydencji Unii Europejskiej, Wieża Eiffla przybrała barwy flagi Unii Europejskiej.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz